Diagnostyka i leczenie ciężkiego niedoboru hormonu wzrostu u osoby dorosłej

U osoby zdrowej hormon wzrostu wydzielany jest przez całe życie, przy czym jego najwyższe stężenia stwierdza się w dzieciństwie i okresie dojrzewania, zaś po 25. roku życia ilość syntetyzowanego przez organizm hormonu stopniowo maleje. W kolejnych latach zapotrzebowanie na hormon wzrostu jest znacznie mniejsze, ale wciąż istotne.

Niedobór hormonu wzrostu u osoby dorosłej jest przyczyną wielu dolegliwości i zaburzeń.  Do najczęściej zgłaszanych należą: zmniejszenie siły mięśniowej, pogorszenie wydolności fizycznej, zwiększenie ilości tkanki tłuszczowej, zmniejszenie energii życiowej oraz pogorszenie kontaktów społecznych z tendencją do izolacji. 

U chorych stwierdza się nieprawidłowe wyniki badań dodatkowych, przede wszystkim nieprawidłowości w lipidogramie, a także obniżenie gęstości mineralnej kości w badaniu densytometrycznym. 

Za najpoważniejsze konsekwencje długotrwałego nieleczonego ciężkiego niedoboru hormonu wzrostu u osoby dorosłej uważa się:  

Jeśli jesteś lekarzem i chcesz wiedzieć więcej na temat diagnostyki i leczenia niedoboru hormonu wzrostu u osób dorosłych, zaloguj się lub zarejestruj na platformie DrSIM i zapoznaj się z materiałem opracowanym merytorycznie przez ekspertów w tej dziedzinie: prof. dr hab. n. med. Renatę Stawerską oraz prof. dr hab. n. med. Andrzeja Lewińskiego.